Przyjrzyjmy się dialektom 2 języka miłości. Przypomnę tylko, że 2 język miłości to: wspólny dobry czas, uwaga poświęcona partnerowi/partnerce oraz robienie „czegoś” wspólnie razem. Na jego dialekty składają się dwie praktyki.
Jedną z nich jest codzienny (jeśli jest to organizacyjnie możliwe) i otwarty dialog. Dialog z poziomu nie tylko rozumowego ale również emocjonalnego. Taki dialog oznacza dzielenie się własnymi odczuciami, wrażeniami, emocjami, reakcjami czy pragnieniami.
Jest to wymagająca forma komunikacji ponieważ jest związana z odsłanianiem się. Nie jest to łatwa sztuka. Często w takich sytuacjach towarzyszy nam lęk, obawa lub wstyd. Nie mamy pewności jak zareaguje druga osoba. Jednak nie ma innej drogi do bliskości emocjonalnej z drugą osobą.
Inny kłopot to trudność w samej koncentracji na sferze emocjonalnej oraz znalezieniu odpowiednich słów żeby określić to, co czuje. Jest to niestety kłopot wielu mężczyzn. Ta sytuacja pokazuje jedynie jakie jest nasze zadanie rozwojowe jako mężczyzn. Wynika to z tego, że w toku życia jesteśmy przygotowywani głównie do funkcjonowania na poziomie racjonalnym i zadaniowym.
Dlatego potrzebna jest czasem nauka uważności i koncentracji na sferze emocjonalnej oraz cielesnej. Później kolejny krok uczenia to znajdowanie słów i określania tego, co dzieje się we mnie na poziomie odczuwania. Dopiero na koniec może nastąpić wyrażanie i dzielenie się tym co czuje. Na początku całej tej drogi rozwoju to trudna praca. Jednak tylko na początku. Bardzo w tej nauce pomaga metoda mindfullnes lub focusing.
Dialog to także 100% obecności i koncentracji na byciu z drugą osobą w tzw. tutaj i teraz czyli bez rozproszenia. To również czas słuchania i patrzenia na drugą osobą, następnie dawania sobie chwili na bycie z tym co słyszę i widzę, by sprawdzić co to we mnie wywołuje. Pisałem o tym we wcześniejszym poście. Dzisiaj przeczytałem kolejne mądre zdanie na ten temat: jednym z większych problemów w komunikacji jest to, że nie słuchamy, by zrozumieć. Słuchamy, by odpowiedzieć.
Dialog jest więc sztuką, której trzeba się stale uczyć. Polecam w tym miejscu gestaltowską książkę S. Ginger „Sztuka kontaktu”.
Teraz krótkie wskazówki, które mogą być pomocne w realizacji tego dialektu:
– zaplanujcie 15 min. dziennie bycia naprzeciw siebie,
– utrzymujcie kontakt wzrokowy,
– rozmawiajcie o tym, co się dla was wydarzyło w danym dniu,
– bądźcie uważni w tym czasie na siebie, bez rozproszenia,
– słuchaj uczuć partnera/partnerki
– zwracaj uwagę na język ciała, swój i partnera/partnerki
– nie przerywajcie sobie, by odkryć, zrozumieć co druga osoba myśli i czuję, jaką ma intencje i co chce przekazać.
– stale poznawajcie siebie nawzajem, swój sposób odczuwania, patrzenia, myślenia, odbioru świata, wrażliwości, itd.
Kolejna praktyka to spędzanie dobrego czasu ze sobą. Tutaj ważne są 4 zasady:
– oboje robicie to, co sprawia wam radość i co lubicie. Wówczas jest najłatwiej. Jednak nie zawsze jest to możliwe. Dlatego ważna jest wzajemna otwartość na to, że:
– jedno z was potrzebuje, chce, lubi robić coś razem z tobą, co być może nie sprawia ci aż takiej radości,
– mimo to mam taką możliwość żeby to robić i z miłości do ciebie decyduje się robić, to co sprawia ci radość,
– oboje jednak wiemy z jakiego powodu to robimy = po to by wyrazić w ten sposób miłość.
Partner/partnerka ma wówczas poczucie, że jest kimś najważniejszym i czuje się zadbana tak jak tego potrzebuje. Ja natomiast mogę czerpać przyjemność z życia z osobą, która czuje się kochana w relacji ze mną.
Wskazówki, które mogą być pomocne w realizacji tego dialektu:
– stwórzcie listę takich rzeczy, które lubicie razem robić i stale ją rozwijajcie,
– zapytajcie siebie nawzajem o 5 rzeczy które chcielibyście robić wspólnie razem,
– porozmawiajcie gdzie najbardziej lubicie przebywać gdy ze sobą rozmawiacie i spotykajcie się tam regularnie,
– spróbujcie zaangażować się w rzeczy, które lubi partner/partnerka i poszerzyć o nie swoje horyzonty,
– zaplanujcie wyjazd tylko dla was.
Krzysztof Pawłuszko
Źródło: G. Chapman „5 języków miłości”.
Foto by kissfm.es